We gaan opnieuw down under deel 3 van onze avonturen
Zoals jullie misschien al weten gaan we weer op reis naar Australie en Nieuw Zeeland.Onze Aussie vriend Mike heeft ons weer verleid om de grote oversteek te maken.Vrijdagmorgen vertrekken wij naar Singapore en daarna naar Melbourne waar we te gast zijn bij onze,,reisleider,, voor enkele dagen.We gaan met zijn drieen op stap met als eerste bestemming Tasmanie.Na onze bootreis gaan we tot 4 maart rondrijden door dit mooie eiland. Terug in Melbourne neemt Miike ons mee op een verrassingsreis in de Outback van Australie..Na enkele dagen bijkomen in Melbourne gaan we op 15 maart naar Christchurch op het Zuider eiland van Nieuw Zeeland.Op 27 maart steken we over met de ferry naar het Noorder eiland wwar we na een grote rondrit eindigen in Auckland waar we op 5 april weer in het vliegtuig stappen voor een superlange terugreis naar Amsterdam.Net als de vorige reizen zouden we het leuk vinden als jullie wat kunnen meegenieten d.m.v van wat reisverslagen en foto,s. Natuurlijk vinden we het leuk om jullie reacties te lezen dus klim ook even in de pen.Ik heb de vorige mailinglist aangehouden.Mocht je er geen prijs meer op stellen dan hoor ik dat graag en schrap ik je van de lijst. Als je een ander e mail adres wenst te gebruiken dan hoor ik dat graag voor vrijdag
We hopen dat jullie net als wij zullen genieten van onze avonturen.
Pour nos amies en France.
Nous partirons le Vendredi 17 Fevrier en vacance en Australie et Nouvel Zelande.Nous voulons envoyer des histoires et des foto,s pendant notre voyage.
Manja en Marc
We zijn weer thuis
Beste luitjes hier al weer het laatste verslag van onze reis.
We hebben een leuke week in Melbourne gehad met onze tweede Footy wedstrijd een prachtige verkenning van enkele wijken in Melbourne waaronder een kunstenaarswijk en een rit door de prachtige natuur rond Melbourne .Bovendien hebben we mijn verjaardag gevierd met een 400 grams Black Angus beef rump steak in het favoriete restaurant/pub van Mike. Heel gezellig en erg lekker.In die week hebben we ook kennis gemaakt met zijn broer,de buren en zijn beste vrienden en niet te vergeten zijn hartsvriendin Peggy.Ook een bezoek aan de Art gallery op de laatste dag mocht niet ontbreken maar op zondagmiddago 13.00 uur was het dan zover.:de terugreis ging beginnen.Mike bracht ons naar het vliegveld en na een voorspoedige maar erg lange vliegreis van 32 uur waren we op Schiphol.In Singapore mochten we even luchten want het vliegtuig moest worden bijgetankt en schoongemaakt.Van de gelegenheid gebruik gemaakt om even in de cactustuin op het vleigveld een klein sigaartje te roken. Het was een lange zit maar met 4 speelfilms op mijn ipad en een heleboel in het vliegtuig kwamen we de tijd wel door. Op schiphol werden we opgewacht door een heus welkomscommitee van Merlijn, Robin,Nelly en Denise die zelfs met een heus spandoek waren uitgerust (zie foto).Laatstgenoemde had zelfs het huis opgefleurd met heusse bloemstukken die ze zelf had gemaakt en Ami herkende nog zijn baas na 55 dagen.Ter afsluiting van onze reisverslagen nog enkele statistische gegevens:
In onze 55 dagen durende reis hebben we 38.813 km gevlogen in 9 verschillende vliegtuigen.
Met de auto's heben we circa 6000 km afgelegd en onderweg in 16 verschillende bedden geslapen. In die tijd heb ik maar 3278 foto,s gemaakt en 17 reisverslagen geschreven en foto's opgestuurd waarop we 106 reacties hebben gekregen.
Nu dat was het dan ,we hopen dat jullie wat mee hebben genoten van onze avonturen en we kijke ernaar uit om de rest van de verhalen te vertellen als we ekaar in de nabije toekomst zullen ontmoeten.Bedankt voor jullie leuke reacties en tot de volgende reis
Manja en Marc
foto's: http://bit.ly/Ji0PLU
Vliegtuig in.vliegtuig uit
Sinds het vorige verslag hebben we weer heel wat afgereisd.Nadat we toestemming hadden gekregen om te vertrekken in El Questro hebben we onmiddelijk de overtocht door de nog wat ruig stromende rivierbedding gewaagd omdat er meer regen werd voorspeld.In Kununnurra kregen we een prettige verrassing omdat we een upgrade kregen in het appartementencomplex.Zowel Mike als wij hadden een volledig luxe ingericht appartement tot onze beschikking met een fantastisch zwembad om weer even bij te komen. Heerlijk gegeten in ons favoriete restaurant Pumphouse en in de middag afgereisd naar Darwin.Het vliegtuig zat vol met mijnwerkers uit de goud en diamantmijnen in de streek. De avond doorgebracht in de gezellige stad met een bezoek aan de Ierse pub waar we goede herrinneringen aan hadden uit ons eerder bezoek aan Darwin.Mike had een vlucht naar Melbourne geboekt om 1 uur in de nacht en wij zijn de andere dag'smiddags vertrokken naar Adelaide waar we door onze gastheer Alan van het vliegveld werden gehaald.De zus van Kathleen vierde haar 50 jarige verjaardag en daar zijn we even naartoe geweest nadat Alan ons wat mooie plekjes van Adelaide had laten zien.De zondag stond geheel in het teken van Footy.Allereerst naar een wedstrijd van de zoon van Alan, Aidan.Helaas verloor zijn ploeg met stevige cijfers maar de coach was na afloop in de kleedkamer toch nog aardig tevreden over zijn team.In het clubhuis van de Port Adelaide uitgerust met een prima restaurant een Aussie lunch gegeten en daarna met de supportersbus naar het stadion voor de eerste echte professionele footy match tussen de Adelaide crows en Port Adelaide een derby tussen twee plaatselijke clubs.De strijd ging tot het derde quart gelijk op maar in het laatse halfuur waren de Crowste sterk voorönze'club.De sfeer in het stadion was reuze gezellig en supportes van beide clubs gaan vriendschappelijk met elkaar om en hebben een gezamenlijk vijand: de scheidsrechters (3). Wat een uithoudingsvermorgen van die spelers 4 maal een halfuur rennen over dat immens groot veld met stevige robbertjes handtastelijkheden om de bal te krijgen.Kortom een geweldige ervaring.Maandagmorgen werden we door Alan weer op het vliegveld afgeleverd voor onze laatste binnenlandse vlucht naar Melbourne.We hebben nu wel even genoeg vliegtuigen gezien en waren blij om weer bij onze reismakker Mike de laatste loodjes van onze vakantie te ondergaan,Mike verraste ons omdat hij voor de gelegenheid maar een luxe car had gehuurd want in zijn vrachtwagen was het toch wat moeilijk tuffen voor ons drieen,In deze laatste week kennis gemaakt met zijn oogappel Gryf en zijn jonge broertje van3 maanden en zijn we in onze trips in en rond Melbourne zijn belangrijkste brienden gaan bezoeken.Ook de buren kwamen op dekoffie,sorry het bier om met ons kennis te maken.Leuke interessante mensen die heel open en vrij vertellen waar ze mee bezig zijn en wat hen boeit in het Aussie leven.Ook Mike had kaartjes geregeld voor de derby in Melbourne tussen de Bulldogs en Collingwood.Weer een prachtige wedstrijd en weer verloor ons cluppie.De hartsvriendin van Mike moest helaas werken dus hebben we tussen de middag met haar in een pub gelunched, weer erg gezellig en leuk om de rouw te ontmoeten waar Mike vaak over had gesproken. Het einde van ons avontuur komt in zicht en we kijken uit naar het weerzien met familie, vrienden en Ami.Daar zullen we dan toch eerst nog wat vlieguurtjes voor moeten doorbrengen (29) Hoe dat zal gaan lees je in ons laatste verslag als we veilig zijn aangekomen in Capelle.Bereid jullie maar vast voor op onze verhalen en een selectie van de 2500 foto,s die ik gemaakt heb. Tot in Capelle
Manja en Marc
Foto's: http://bit.ly/LNkUg4
Stuck in the middle of nowhere
El questro 24 april 2012 Toen we vanmorgen wakker werden om half zes was het flink aan het regenen.Toen we naar buiten keken zagen we dat ons kabbelend beekje verandert was in een snel stromende rivier.Toen we gingen kijken naar de Pentecost, het riviertje wat we met de jeep moeten oversteken,was het water enkele meters gestegen en dreven er grote boomstammen door het kolkende water.Dat wordt een probleem en ja hoor de weg werd door een jeep van de ranger geblokkeerd en als net bleef regenen dan kon het wel dagen duren voordat de oversteek werd vrijgegeven.No worries, wordt dus een dagje langer blijven op zich geen straf maar als het langer gaat duren missen we onsvliegtuig naar Darwin en vervolgens naar Adelaide. In ieder geval tijd om dit verslag te schrijven. In het vorige verslag waren we aangekomen in Kununurra.Daar hebben we een bus/boottocht gemaakt naar Lake Argyle en de Ord rivier.Na een uurtje in de bus werden we afgeEt aan de voet van een dam die de Ord rivier afscheidde van Lake Argyle.Door deze dam die geheel van leem en stukken rotsblokken was gebouwd bleef het waterpeil tot op de centimeter beheersbaar.Voor de aanleg van de dam was er nog een verschil van meer dan 10 meter in regen of droog seizoen.Deze dam is met name aangelegd om de irrigatie van een immens groot landbouwgebied mogelijk te maken.Bovendien levert de waterkrachtscentrale stroom aan de omliggende plaatsen en aan de diamantmijn.De jonge maar zeer bekwame schipper / reisgids liet ons zien wat de positieve werking op de natuur is door het geringe hoogte verschil.Zoetwater krokodillen,rock wallabies,vleermuizen en prachtige vogels werden door hem aangewezen en bovendien gaf hij uitleg over de verdere ontwikkeling van dit gebied.( zie de foto,s) De tocht over de rivier was ongeveer 60 km lang dus moest er af en toe ook wel wat vaart gemaakt worden maar dat ging uitstekend met twee zware buitenboordmotoren die de rondvaartboot in een speedboot veranderde.Na aankomst een frisse duik in het zwembad van ons motel en de auto omgeruild voor een four wheel drive.Nu die hadden we ook echt wel nodig voor onze tocht naar El Questro want de laatste 50 km ging over een dirt road ( onverharde weg) De berucht Gibb river track met her en der doorwaadbare plekken door riviertjes, echt spannend. Bij aanomst werden we in een uitgebouwde meterkast ondergebracht maar na wat kissebissen met de leiding van het park werden we naar de door ons geboekte kamer met terras aan een beekje gebracht.We hebben daar verschillende tochten gemaakt en Mike en ondergetekende zijn om 6 uur in de morgen vertrokken om de Amalia gorge te bekijken.een zeer pittige wandeling met heel wat geklauter langs rotswanden en gladde rivierbeddingen.Er was dan ook geen draad meer droog aa mijn lijf maar de beloning was er ook naar: een frisse duik in een bergmeertje onder een heuse waterval.De favoriete plek voor Manja was de Zebedee springs met thermale baden tussen de rotsen omringd door 16 meter hoge zeldzame Livistona palmen, echt te gek. Zaterdag was het druk in het kamp want er was een 'feestelijke'herdenking van een roemruchte medewerker die vorig jaar was overleden.zels zijn baas kwam uit Londen overgevlogen om de as van buddy volgens zijn wens uit te stooien over de Chamberlain river.Daarna een barbie met veel drank en gehos. Het feit dat jullie dit verslag nu kunnen lezen bewijst dat we veilig de oversteek hebben gemaakt want van,orgen werd de weg vrijgegeven en daar er weer regen werd verwacht hebben we meteen onze biezen gepakt.De vlucht naar Darwin en Adelaide hebben we omgeboekt naar vrijdag en zaterdag en helaas pindakaas een nieuw hotel in Darwin gezocht.We zijn gelukkig op tijd in Adelaide voor de verjaardag en onze eerste footy wedstrijd op zondag.Maar dat is voor het volgende verslag.Kortom jullie zijn weer bijgepraat en we kijken uit naar jullie reacties.Morgen ga ik aan de slag met de foto,s Groetjes van ons beiden Manja en Marc
Foto's: http://bit.ly/JEFaRp
Stuck in the middle of nowhere
Foto,s bekijken
Pour os ami(e)s en France
Dan maar de lucht in!!!
G,day mates, Ik schrijf dit verslag vanuit ons nieuwe tijdelijke verblijf(nr11) in Kunnunurra.We hebben weer heel wat beleefd dus zet je maar schrap.Na onze ,,strandvakantie,, in Broome zijn we vertrokken naar de outback waar telefoons en internet nog niet zijn doorgedrongen.Onze kleine auto hebben we omgeruild voor een Toyota Camry zodat we ook met z,n drieen achterin nog wat kunnen ademhalen.OnE eerste stop was in Derby een dorpje van niks met een fish and chips tent van de zelfde kwaliteit.Verdervwas ijna alles dicht dus zijn we gauw doorgereden naar onze volgende bestemming Fitzroy crossing.Daar stonden twee bivaktenten overgehouden uit de eerste of tweede wereldoorlog op ons te wachten.Bij de eersteinspectie door Manja zag ze verscheiden gaten aan de onderkant van de tent dus was het buitenhouden van ongedierte geen optie. toen er een vriendelojk muisje over haar voetbwandelde was het besluit snel genomen en hebben een upgrade naar de motelkamers geregeld.Jullie zullen ons wel watjes vinden maar een goede nachtrust zonder aanvallen van muggen is wel wat waard. De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt door de Geiki gorge en de Boab prison bekeken.( zie foto,s) Aboriginals die gekidnapped werden en aan kettingen naar de kustbwerden gebracht voor verdere transporten werden in deze boom gevangenis enkele dagen opgesloten.Omdat de trip naa Kunnunura wel wat lang leek hebben we een tussenstop ingelast in een motel bij een roadhouse in Warnum. In dit zeer gedateerde slaaphok was een airco voorzien van een straaljager motor. Warnum is een nederzetting van de aboriinals waar je slechts met een permit in mag en alcohol ten strengste verboden is ( afzien dus).Vrienden van Mike beheren daar een art gallery van plaatselijk vervaardigde aboriginal art. toen we een rondleiding kregen door de prachtige gallery kwamen de makers van de schilderijen een voor een binnen om een toelichting te geven bij un schilderijen.De meest indrukwekkende verhalen uit hun dreamtime lagen tegrondslag aan hun kunstwerken en Mike en A.en K. Hebben danook enige werken gekocht.onze dreamtime hangt ognsteeds in Broome.Op d parkeerplaats gesproken met een trucker die 68 ton aan zwaar materiaal op drie aanhangers vervoerde met een lengte van 52,6 meter.Deze aardige jonge man rijdt per dag zo,n 1100 km waar hijntussen de 14 a 16 uur over doet.Gelukkig mag hij van z,n baas twee keer per dag een half uurtje rusten dus mijn conclusie was al gauw uit de buurt blijven van die roadtrains want of ze op tijd willen of kunnen stoppen is de vraag.De belangrijkste ,,attractie,, in ditngebied is een bergketen met praxhtige dalen en grotten De bungle bungles. Om die te bereiken dien je met een stevige 4wheel drive ongeveer 5 a 6 uur te rijden om 58 km te overbruggen.Daar aangekomen is het nog maar een wandeling van 45 km.Gaat dus niet lukken of........... DAN MAAR DE LUCHT IN. we hebben dus naast ons motel een rondvlucht met een helicopter geboekt en waren binnen enkele minuten boven de Bungles.Onze eerste helicoptervlucht was een adembenemende ervaring zeker voor mij die achter in de heli zat zonder deuren.Geweldig om foto,s te maken maar wel wat tochtig.Ik hoop fat jullie een beetje meegenieten door de gemaakte fot,s te bekijken. Na deze fantastisch ervaring was het tijd om even af te koelen in eenplaatselijke kreek waar we door een stel,, wilde paarden,, werden gade geslagen. We hebben genoten van de kunst en de vriendelijke vrienden van Mike die ons veel over hun werk tussen de Aboriginals hebben verteld.In 2011 is het hele dorpje vrijwel verwoest door een plotselinge vloedgolf. Ook in de gallery was er grote schade en ca 600 kunstwerken gingen verloren.De aboriginals krijgen op dit moment nieuwe huizen van de regering compleet met moderne airco.Jammer dat zij liever buiten slapen en de airco door hen nietnwordt gebruikt.Wij wel,ik zou nietnweten hoe ik zou kunnen slapen bij eentemperatuur van rond de dertig graden.Kortom het blijft hier fantastisch en vandaag hebben we een prachtige tocht gemaakt over de Ort river en Lake Argyle.De foto,s daarvan hebben jullie tegoed in het volgende fotoverslag. Nu luitjes deze jongen gaat zijn maje opzoeken want morgen gaan we de Toyota omruilen boor een Four wheel drive om onze volgende bestemming te bereiken El Questro.We kijken uit naar jullie reacties op het log of per mail Keep on posted Manja en Marc
FOTO'S! Linkje hier: http://bit.ly/HKGYmK